ترفند عادت رضایت بخش 8#
چگونه می توان پاداشی ایجاد کرد که عادات را رضایت بخش می کند
نکته حیاتی در ایجاد یک عادت این است که احساس موفقیت کنید – حتی اگر به مقدار کمی باشد. احساس موفقیت سیگنالی است که به مغز شما می گوید که این عادت نتیجه داد و ارزش تلاش را داشت.
به همین دلیل است که پاداش یک جنبه کلیدی از شکل گیری عادت است. این احساسی است که با یک پاداش همراه است – لذت، رضایت، لذت – که حلقه بازخورد را می بندد و به مغز شما می آموزد که کدام رفتارها را برای دفعه بعد به خاطر بسپارد.
در هفت درس اول، ما در مورد اینکه چگونه عادت های خود را آسان، واضح و جذاب کنید صحبت کرده ایم.
در این درس، ما قصد داریم چند استراتژی برای بستن حلقه بازخورد در مورد عادات خود را به روشی مثبت و لذت بخش مورد بحث قرار دهیم. به عبارت دیگر، ما در مورد چگونگی ایجاد یک پاداش موثر که عادات شما را رضایت بخش می کند بحث می کنیم.
یکی از نمونه های مورد علاقه من از گروهی از مهندسان شهر در استکهلم، سوئد است.
این مهندسان مجموعه‌ای از حسگرها را روی مجموعه‌ای از پله‌های مترو قرار دادند و آنها را به‌گونه‌ای تزئین کردند که شبیه مجموعه‌ای از کلیدهای پیانو باشد. وقتی عابران پیاده از پله ها بالا می رفتند، آهنگ های موسیقی از بلندگوهای اطراف پخش می شد. ناگهان استفاده از پله ها سرگرم کننده و غافلگیر کننده بود. هر مرحله با یک نت موسیقی همراه بود. با انگیزه رضایت فوری از ساختن موسیقی در حین راه رفتن، 66 درصد بیشتر مردم هنگام خروج از مترو به جای سوار شدن بر پله برقی نزدیک از پله ها رفتند.
این نوع بازخورد فوری، عاملی قدرتمند در ایجاد عادت‌ها است. هر چه یک عادت سریعتر ارضا شود، احتمال تکرار آن در آینده بیشتر می شود.
یاد یک داستان معروف در مورد شوخی ای افتادم که دانشجویان با استاد خود بازی کردند. همانطور که در داستان پیش می‌رود، استاد به «حرف زدن با دستانش» و ژست‌های زیادی در حین توضیح مفاهیم برای دانش‌آموزان معروف بود.
در روز اول ترم، چند نفر از دانشجویان با یکدیگر ملاقات کردند و توافق کردند که هرگاه استاد هنگام صحبت دستانش را بالا می‌برد، دانشجویان سرشان را تکان می‌دهند و به هر حرفی که می‌گوید لبخند مثبت می‌زدند. دانش‌آموزان برنامه خود را دنبال کردند و در پایان ترم، استاد با چنان قدرتی اشاره می‌کرد که دست‌هایش در تمام طول سخنرانی به شدت می‌لرزید.
ما یاد می گیریم که کدام رفتارها را بر اساس احساسی که در ما ایجاد می کنند تکرار کنیم. وقتی عملی را انجام می‌دهیم که حس خوبی به ما می‌دهد – مانند یک استاد که به اتاقی پر از دانشجویان نگاه می‌کند که لبخند می‌زند و سر تکان می‌دهد – می‌خواهیم در آینده این کار را بیشتر انجام دهیم. در عادات اتمی، از آن به عنوان «قاعده اصلی تغییر رفتار» یاد می‌شود: آنچه پاداش داده می‌شود، تکرار می‌شود. از آنچه مجازات می شود اجتناب می شود.
دریافت پاداش های فوری به ویژه در مراحل اولیه شکل گیری عادت بسیار مهم است.
در اوایل، همه چیز فداکاری است. شما چند بار به باشگاه رفته‌اید، اما قوی‌تر، تندرست‌تر یا سریعتر نیستید – حداقل، نه به معنای قابل‌توجهی. فقط ماه‌ها بعد، وقتی چند کیلوگرم کم کردید یا بازوهایتان تعریفی پیدا کردند، ورزش کردن به خاطر خودش آسان‌تر می‌شود. در ابتدا، شما نیاز به یک دلیل کوتاه مدت برای ادامه مسیر دارید. به همین دلیل است که پاداش فوری ضروری است. آنها شما را هیجان زده نگه می دارند در حالی که پاداش های دیر هنگام در پس زمینه جمع می شوند.
آنچه ما در اینجا واقعاً در مورد آن صحبت می کنیم – وقتی در مورد پاداش های فوری بحث می کنیم – پایان یک رفتار است. پایان هر تجربه ای حیاتی است زیرا ما تمایل داریم آن را بیش از سایر مراحل به یاد آوریم. شما می‌خواهید پایان عادتتان رضایت‌بخش باشد – تماشای برنامه تلویزیونی مورد علاقه‌تان پس از دویدن، گرفتن دوش، بعد از تمیز کردن آشپزخانه، رفتن به کافی‌شاپ مورد علاقه‌تان پس از بیدار شدن از خواب بدون چرت زدن. شما برای یک کار خوب انجام شده پاداش می خواهید.
یک تقویت کننده خارجی ایجاد کنید که با هویت مورد نظر شما هماهنگ باشد.
- برای پس انداز دوران بازنشستگی در جنگل قدم بزنید (هویت = آزادی و کنترل زمان)
- دوش گرفتن برای عادت ورزش (هویت = مراقبت از بدن خود)
- هر بار که برای شام بیرون رفتن را کنسل کردید، 200 هزار تومان را به حسابی با عنوان «سفر به اروپا» منتقل کنید.
البته، اگر برای حفظ انگیزه به این پاداش‌های خارجی نیاز نداشته باشیم، بهتر است. در یک دنیای کامل، پاداش یک عادت خوب، خود عادت است. با این حال، در دنیای واقعی، عادت‌های خوب تنها زمانی ارزشمند می‌شوند که چیزی برای شما فراهم کنند. پاداش های بیرونی یکی از بهترین استراتژی هایی است که ما برای حفظ انگیزه داریم در حالی که منتظر رسیدن آن نتایج بلندمدت هستیم.
با این حال، جزئیات مهم وجود دارد که نباید نادیده گرفته شود. اگر مراقب نباشید، پاداش خارجی می‌تواند به چیزی تبدیل شود که در نهایت به دنبال آن هستید. یک دانش آموز فقط درس می خواند تا بتواند کمک هزینه خود را دریافت کند، نه برای یادگیری. یک کارمند فقط برای انجام یک سهمیه تماس های فروش برقرار می کند، نه برای خدمت به مشتریان و رشد کسب و کار. نکته کلیدی این است که هویت مورد نظر خود را از دست ندهید، و در صورت امکان، یک پاداش خارجی انتخاب کنید که نوع فردی که می خواهید باشید را تقویت کند. شما می خواهید از پاداش هایی که با هویت مورد نظر شما در تضاد است اجتناب کنید.
اگر می‌خواهید وزن کم کنید یا کتاب‌های بیشتری بخوانید، خرید یک ژاکت جدید خوب است، اما اگر بخواهید بودجه و صرفه‌جویی در هزینه داشته باشید، کارساز نیست. شما یک رای را برای پس انداز کردن و دیگری رای را برای خرج کردن می دهید. در عوض، دوش گرفتن یا پیاده‌روی آرام نمونه‌های خوبی برای پاداش دادن به خود با اوقات فراغت است که با هدف نهایی شما برای آزادی بیشتر و استقلال مالی همسو می‌شود.
به طور مشابه، اگر پاداش شما برای ورزش خوردن یک کاسه بستنی باشد، در این صورت به هویت‌های متضاد رأی می‌دهید و در نهایت به یک از بین برنده تلاش تبدیل می‌شود. در عوض، شاید پاداش شما باید یک ماساژ هفتگی باشد، که هم تجمل است و هم رای به مراقبت از بدن شما. اکنون پاداش کوتاه‌مدت با چشم‌انداز بلندمدت شما در مورد یک فرد سالم هماهنگ است.
در نهایت، با شروع پاداش‌های درونی مانند خلق و خوی بهتر، انرژی بیشتر و کاهش استرس، کمتر نگران تعقیب پاداش ثانویه خواهید شد. هویت خود به تقویت کننده تبدیل می شود. شما این کار را انجام می دهید زیرا این همان چیزی است که هستید و احساس خوبی به شما می دهد. هر چه یک عادت بیشتر به بخشی از زندگی شما تبدیل شود، کمتر به تشویق بیرونی برای ادامه آن نیاز دارید. مشوق ها می توانند یک عادت را شروع کنند. هویت یک عادت را حفظ می کند. با این حال، زمان می برد تا شواهد جمع شوند و هویت جدیدی پدیدار شود. تقویت فوری به حفظ انگیزه در کوتاه مدت کمک می کند در حالی که منتظر رسیدن پاداش های بلند مدت هستید.
شما را در درس بعدی می بینیم.
منبع و مطالعه بیشتر
برای اطلاعات بیشتر در مورد رضایت بخش کردن یک عادت، به فصل 15 عادات اتمی مراجعه کنید.
